ویدیویی که اخیراً در شبکه های اجتماعی منتشر شده، توجه بسیاری از کاربران را به خود جلب کرده است. در این ویدیو، یک متکدی معلول در مترو تهران ادعا می کند که می تواند روزانه تا ۷ میلیون تومان درآمد داشته باشد. او در این ویدیو می گوید که اگر مسئولان مترو به او کاری نداشته باشند و به اصطلاح “گیر ندهند”، قادر است این درآمد را بدست آورد، اما در غیر این صورت، با مشکلاتی مواجه شده و درآمدش کاهش می یابد.
این ویدیو با واکنش های گسترده ای در شبکه های اجتماعی همراه شده و کاربران بسیاری به نحوه کسب درآمد این متکدیان و نقش مسئولان شهری در کنترل این پدیده پرداخته اند.
درآمد نجومی گدایان تهران؛ واقعیت یا اغراق؟
در سال های گذشته، چندین ویدیو و گزارش از درآمد بالای برخی متکدیان تهران منتشر شده است. این متکدیان اغلب با جلب احساسات مردم و نمایش ناتوانی خود، پول جمع می کنند و باعث نگرانی مسئولان شهری و پلیس می شوند.
شهرداری تهران و سازمان های مرتبط بارها تلاش کرده اند تا این پدیده را کنترل کنند و با ساماندهی و جمع آوری متکدیان، امنیت و نظم شهری را حفظ کنند. متکدیانی که به دنبال کسب درآمد از احساسات مردم هستند، همواره تحت نظر نهادهای قانونی قرار دارند.
سخنرانی با پولدار ترین گدای تهرانی
واکنش شهرداری و سازمان های اجتماعی
مدیرعامل سازمان خدمات و مشارکت های اجتماعی شهرداری تهران در این زمینه می گوید:
“یکی از وظایف اصلی شهرداری، ساماندهی و جمع آوری متکدیان سطح شهر است. تکدی گری جرم محسوب می شود و نهادهای مختلف از جمله پلیس و دستگاه های قضا باید در این زمینه همکاری کنند.”
وی افزود که افراد نیازمند و بی پناه، در صورت داشتن مشکلات اقتصادی، به نهادهای حمایتی مانند بهزیستی و کمیته امداد معرفی می شوند و در صورت فقدان سرپناه، شهرداری تا پیدا شدن محل اقامت موقت، حمایت لازم را ارائه می دهد.
متکدیان و احساسات عمومی
یکی از نکات جالب توجه این ویدیو، شیوه استفاده متکدیان از احساسات مردم برای جمع آوری پول است. این روش باعث شده بسیاری از کاربران در شبکه های اجتماعی با انتشار ویدیو، بحث های گسترده ای درباره اخلاق، قانون و مسئولیت اجتماعی شروع کنند.
کارشناسان می گویند که این پدیده تنها محدود به تهران نیست و در بسیاری از شهرهای بزرگ دنیا، متکدیان با شیوه های مشابه، درآمد قابل توجهی کسب می کنند.
درآمد روزانه ۷ میلیون؛ چطور ممکن است؟
این متکدی در ویدیو خود توضیح داده که با حضور در نقاط پر تردد مترو و نشان دادن وضعیت معلولیت خود، روزانه می تواند تا ۷ میلیون تومان جمع آوری کند. او تأکید می کند که این میزان درآمد تنها زمانی محقق می شود که مسئولان مترو به او “کار نداشته باشند” و مانعی برای فعالیتش ایجاد نکنند.
این ادعا، توجه کاربران و رسانه ها را به خود جلب کرده و سوالاتی درباره میزان واقعی درآمد متکدیان، نقش قوانین شهری و نحوه حمایت از نیازمندان ایجاد کرده است.
قوانین و ساماندهی متکدیان
در ایران، تکدی گری جرم محسوب می شود و نهادهای مختلف موظف به کنترل آن هستند. شهرداری تهران و پلیس، با همکاری یکدیگر، سعی دارند تا ضمن حمایت از افراد نیازمند، از سوء استفاده برخی متکدیان جلوگیری کنند.
نکات کلیدی قوانین تکدی گری:
- تکدی گری جرم محسوب می شود.
- متکدیان بی پناه و نیازمند به بهزیستی و کمیته امداد معرفی می شوند.
- شهرداری مسئول ساماندهی و حمایت موقت از افراد فاقد سرپناه است.
پیامدهای ویدیوهای مشابه در شبکه های اجتماعی
انتشار ویدیوهایی مانند این، علاوه بر ایجاد جنجال و واکنش کاربران، مسئولان شهری را نیز مجبور به توضیح و ارائه راهکارهای قانونی می کند. اخبار شهری نشان می دهد که شهرداری تهران در چند سال اخیر پروژه های متعددی برای کاهش تکدی گری و جمع آوری افراد متکدی اجرا کرده است.
همچنین، کارشناسان اجتماعی و اقتصادی هشدار می دهند که انتشار چنین ویدیوها می تواند باعث تشویق دیگر افراد به تکدی گری شود و این موضوع نیازمند اقدامات پیشگیرانه جدی است.
راهکارهای حمایتی برای افراد نیازمند
در کنار اقدامات قانونی، شهرداری تهران و نهادهای حمایتی برنامه هایی برای کمک به افراد نیازمند دارند:
- معرفی به کمیته امداد و بهزیستی برای دریافت کمک های مالی و آموزشی.
- ایجاد سرپناه موقت تا زمان پیدا شدن محل اقامت دائم.
- برنامه های اشتغال و مهارت آموزی برای کاهش وابستگی به تکدی گری.
این اقدامات می تواند هم به کاهش تکدی گری در سطح شهر کمک کند و هم به افراد نیازمند فرصت بازسازی زندگی بدهد.
جمع بندی
ویدیوی منتشر شده از یک متکدی تهران که ادعا می کند روزانه ۷ میلیون تومان درآمد دارد، بار دیگر توجه عموم را به مسئله تکدی گری و نقش مسئولان شهری جلب کرده است. این موضوع نشان می دهد که اخبار شهری و تحلیل های اجتماعی، نقش مهمی در آگاهی عمومی و شکل دهی به سیاست های حمایتی و قانونی دارند.
با توجه به واکنش ها و قوانین موجود، می توان نتیجه گرفت که کنترل تکدی گری و حمایت از نیازمندان، نیازمند همکاری نهادهای مختلف و آگاهی جامعه است تا هم عدالت رعایت شود و هم افراد آسیب پذیر، فرصت بازسازی زندگی خود را پیدا کنند.
